Chimay is voor controle bij de dermatoloog geweest en die was heel tevreden. De wond is bijna verdwenen, er rest slechts een krasje met een klein kaal plekje daaromheen. De verwachting is dat dit snel gaat dichtgroeien en dan is haar hele nek weer bedekt met vacht. Dat biedt dan hopelijk voldoende bescherming tegen het krabben, want ik verwacht dat ze dat toch wel af en toe zal blijven doen. Chimay draagt nu ook al een week geen sokje meer en dat gaat eigenlijk wel goed. Zelf is ze daar natuurlijk heel blij om en dat laat ze merken. Ze is de afgelopen week echt heel aanhankelijk geworden, komt soms gewoon vragen om aaitjes en geniet daar dan enorm van!

Chimay ging eerst voornamelijk liggen slapen op een stoel onder de eettafel, waar ze een beetje verstopt ligt en zich veilig voelt. Sinds een week slaapt ze ook graag boven op de krabton, een veel minder beschutte plek. Dit geeft wel aan dat ze zich meer en meer op haar gemak voelt hier. Ze heeft zich ontwikkeld tot een heel lief, vriendelijk en rustig kitten, met een fijne, slanke bouw, en we zijn hier allemaal dol op haar.

Ook met Chandy gaat het heel goed. Het potje met pillen is inmiddels leeg en voor de laatste 30 dagen van de behandeling gebruiken we capsules met het geneesmiddel in poedervorm. Elke dag maak ik één capsule open en meng de poeder door de vleesmousse. Chandy is daar dol op en eet zijn bakje altijd zonder problemen helemaal leeg. Hij likt zelfs het menglepeltje nog af!

Chandy is een stuk steviger van bouw dan Chimay. Hij heeft grotere poten en een dikkere staart, wij denken dan ook dat hij een flinke kater gaat worden. Hij weegt nu 2,4 kg en dat is al best flink voor zijn leeftijd. Verder is het een heerlijke losbol, een speels en avontuurlijk kitten dat vol energie zit en continu probeert de grenzen van zijn wereld te verleggen. Als hij de kans krijgt, glipt hij door de deur van de woonkamer de gang in, en hij is ook al twee keer naar buiten ontsnapt. We moeten dus echt goed opletten als we een deur opendoen. Als hij moe is van het ontdekken en spelen, zoekt hij een zacht plekje op om te slapen. De stapel dekens op de bank heeft de laatste dagen de voorkeur, en van daaruit was het maar een klein stapje naar een plekje op een dekentje naast mijn benen. En vanmorgen kroop hij zelfs bij mij op schoot om daar languit en hard ronkend te genieten van alle aaitjes die ik hem gaf!