Toen de dierenarts terug was van vakantie, was Alabama inmiddels goed op gewicht gekomen en konden zij en Alaska worden gesteriliseerd. De operatie verliep prima en eigenlijk hebben ze er amper last van gehad. Zelfs Alabama, die natuurlijk een grotere wond had dan Alaska omdat de ingreep voor een kattin nou eenmaal ingrijpender is dan voor een kater, wandelde een paar uur later al weer rond alsof er niets was gebeurd.

Ze zijn daarna nog een dag of vijf bij ons gebleven, zodat ze rustig konden herstellen en wij zeker wisten dat er geen complicaties optraden. Afgelopen weekend heb ik hun ‘valiesje’ gepakt en konden ze verhuizen. Ze zijn naar een expat-gezin uit de VS gegaan, dat de komende jaren in België zal wonen en heel erg graag kittens wilde hebben. Het afscheid was natuurlijk weer even moeilijk, maar we zijn ervan overtuigd dat ze in hun nieuwe thuis met alle liefde zullen worden omringd.

Alaska, Atlanta, Arizona en Alabama zullen bij ons de boeken ingaan als het nestje ‘schootkittens’, want dat ze alle vier zo graag op schoot kwamen liggen, was toch echt wel extreem. We hebben er dan ook enorm van genoten om deze kittens op te vangen!