Twee dagen nadat het C-nestje bij ons in opvang kwam, merkte ik op dat Chandy nogal een bol buikje had. Ik dacht dat het misschien wormpjes waren en besloot even af te wachten tot het einde van de driedaagse ontwormingskuur die ik direct na aankomst was gestart. De volgende avond was het buikje van Chandy echter zo bol en hard, dat wij ons ernstig zorgen begonnen te maken. In overleg met Purrito besloten we meteen een dierenarts te bellen en de volgende ochtend konden we terecht, ook al was het zaterdag. De dierenarts vertrouwde het niet, maakte een foto en daarop was te zien dat het buikje van Chandy helemaal vol vocht zat, als gevolg van een buikvliesontsteking. Een hele ernstige aandoening, onze dierenarts had eigenlijk geen hoop en stelde voor om het kitten in te laten slapen…

Dat hebben we natuurlijk niet laten doen, Chandy oogde zeker nog niet ziek en we wilden eerst even met Purrito overleggen. Er blijkt wel een behandeling te zijn voor de aandoening van Chandy, maar die is erg duur en heel intensief en er is geen garantie op succes. Voor Chandy is het echter de enige kans en we kregen groen licht van Purrito om ervoor te gaan. Na verschillende telefoontjes en tekstberichten over en weer hadden we voor de volgende ochtend nog een afspraak bij een andere dierenarts kunnen maken en konden we ‘s avonds al de medicatie ophalen, zodat we dezelfde dag nog konden beginnen met de behandeling.